Introductie Broekweg Driebergen

  intro  monumenten  foto’s  ansichten  luchtfoto  woningmarkt

Toen in 1966 de chef Interne Zaken van de gemeente, de heer J. Neve, een overzicht samenstelde van de officiële gemeentelijke straatnamen – en die behoeven altijd een gemeenteraadsbesluit -, kon hij voor de vaststelling van de naam Broekweg zo’n besluit niet vinden. De naam Broekweg is ook al zo oud dat het waarschijnlijk niet nodig is gevonden om daar nog eens woorden aan vuil te maken. In de gemeente Driebergen-Rijsenburg is deze weg nog nauwelijks te herkennen. Bóven de Langbroekerwetering is de Broekweg een karrenspoor met enige fatsoen nauwelijks per auto te berijden (doe het dan ook niet) – waar ook een fietser nauwelijks in het zadel kan blijven. Alleen ónder de Langbroekerwetering is de Broekweg tussen de Jagtrustlaan en de wetering nog een echte weg, onderdeel van het al uit de Middeleeuwen daterende spoor, dat eens Werkhoven een rechtstreekse verbinding gaf, dwars door het moerassige ‘broekland’, met de hogere gronden van de Utrechtse Heuvelrug. Pas in 1352 komt de Broekweg – die toen al eeuwen ouder moet zijn geweest – in een document voor als viam communem dictam den Broekwech, wat zoveel wil zeggen als ‘(al)gemene weg genaamd de Broekweg’. In andere oude stukken komen we de weg ook wel tegen als Werconderwech, de Werkhovenseweg.
Na de Broekerbrug over de wetering lijkt de Broekweg z’n naam verloren te hebben en hotsebotst de weg anoniem verder in de richting van de Gooijerdijk. Via een stukje asfalt van de Dwarsweg karrenspoort de Broekweg – die daar ook wel de Zwarteweg werd genoemd – verder naar boven, om tenslotte uit te komen op de Sterkenburgerlaan onder de gemeente Doorn.
Overgenomen uit ‘Heg en Steg’ van Dick Steenwijk
Uitgeverij Stichting Kleine Geschiedenis van de Heuvelrug, 2000
isbn 90-6720-236-3

De Broekweg – Zwarteweg
De Broekweg (waarvan een deel Zwarteweg wordt genoemd) is eeuwenlang een kerkepad geweest van de kerk van Werkhoven voor de bewoners uit de contreien van Sterkenburg. De Broekweg is nog ouder dan de Veensteeg: een deel van de weg is aangelegd als zuwe van een vroege ontginning die werd gestart van de oeverwallen van de Kromme Rijn.
Het gebruik van de openbare Broekweg is zeer divers en als gevolg daarvan is het aanzien ook gevarieerd. Vanaf de Gooyerdijk onder Doorn tot de Gooyerdijk onder Driebergen is het een onverharde laan met aan twee zijden eikenbegroeiing. Dan volgt een geasfalteerd stukje tussen de Gooyerdijk en de Dwarsweg. Het volgende deel (de Zwarteweg) loopt tot de Langbroekerwetering en is een halfverhard of onverhard deel dat dient als ontsluiting van een achtererf en weilanden en een griend. Over de Langbroekerwetering tot een brug over de Kromme Rijn heet hij de Broekweg en is de weg geasfalteerd.
De Broekweg heeft een heel eigen belevingswaarde omdat deze verschillende landschapsvormen passeert. In het uiterste noordoosten komt de weg uit op de lage uitlopers van de stuwwal en is dientengevolge droog en zanderig. In het uiterste zuidwesten stuit de Broekweg op de oeverwallen van de Kromme Rijn: kleiig en zanderig. Onderweg kruist de Broekweg het natte, moerassige gebied van de Langbroekerwetering. De naam Zwarteweg duidt op veen, dat hier op beperkte schaal in het verleden ook werd gewonnen.
Overgenomen uit de website van Stichting de Voetstap