Introductie Aalscholver Driebergen

  intro  kaart  foto’s  ansichten  luchtfoto  woningmarkt

“Aalscholver pleegt geen broodroof” luidde een geruststellende kop in het Utrechts Nieuwsblad van 21 januari 2000. Boze IJsselmeerpalingvissers zagen om de haverklap – meenden ze – een aalscholver een aal uit hun viswater opdiepen. En dat terwijl ze er zelf niet genoeg wisten te vangen. Broodroof van het zuiverste water! De krant legde geduldig uit dat het zo erg niet was. Aalscholvers eten namelijk helemaal niet zoveel paling meer. Ze zijn van pure armoede al overgegaan op een menu van grotendeels jonge baars, pos en spiering. Omdat de vissers zoveel paling hebben weggevangen dat er voor deze grote zwartgroene vogels nauwelijks nog een aal te scholven valt. Maar hoe ’t ook zij, de vissers kunnen die aalscholvers wel schieten. Maar ze mogen niet… beschermde diersoort! Waarom kreeg het beest in Driebergen-Rijsenburg een straat naar zich vernoemd? Om hem na z’n eventueel uitsterven voor vergetelheid te behoeden?

Nou nee, gewoonweg omdat er al zoveel dierennamen waren vergeven op de Wildbaan en dat de gemeenteraad het wel aardig vond om daar in de volgende nieuwe woonwijken mee door te gaan, maar dan met weide- en watervogels. En zo kwam het dat in het plan Hoenderdaal Zuidwest, dat in 1989 in exploitatie kwam, deze weg de naam kreeg van deze vis etende vogel, die al dan niet ook brood rooft. Een paar raadsleden vonden de naam Aalscholver eigenlijk niet zo geschikt, ze hadden liever iets gehad in de trant van Goudplevier of Kemphaan. Maar dat mocht niet zo zijn… Een verschil met de al eerder vergeven vogelnamen: voorzetsels werden in de officiële schrijfwijze van de straatnaam achterwege gelaten. Zodat we correctheidshalve moeten schrijven over Aalscholver en over De Kievit.

Overgenomen uit ‘Heg en Steg’ van Dick Steenwijk
Uitgeverij Stichting Kleine Geschiedenis van de Heuvelrug, 2000
isbn 90-6720-236-3