Toelichting bij de ansichtkaart van Pension van Wijk en Villa Kottmann


door Henk Jan Derksen

Dit gebied ten Noorden van de Arnhemsebovenweg is afgesplitst van Sparrendaal en wordt door oudere Driebergenaren nog wel de buitenplaats van Thurkow genoemd, waarvan later weer Sparrenheide is afgesplitst. Thurkow was al sinds 1894 of kort daarna eigenaar van het landgoed Bornia, exclusief het daarvan afgesplitste Heidestein.

Kraal schrijft in de 3e druk (1909) van zijn toeristische gids “Tijdens het afdrukken van deze uitgave is het fraaie gedeelte van het Driebergsche bosch waarin gelegen zijn de Acaciavijver, de Koekenpan en de Dertien gezichten door den voormaligen eigenaar Baron van Tuijll van Serooskerken verkocht en in het bezit gekomen van den heer Mr. C.T.F. Thurkow. Wij wendden ons tot den rentmeester dezer goederen, den heer J.H. Kottmann, die ons meedeelde dat de bosschen thans voor het publiek gesloten zijn. Wij hebben echter hoop dat de nieuwe eigenaar, met de belangen onzer schoone gemeenten voor oogen, zoo welwillend zal zijn hierin verandering te brengen en wanneer U dezen Gids in handen krijgt de prachtige bosschen door goedgunstige gezindheid des heeren Thurkow op de een of ander wijze weder voor den vredelievenden wandelaar opengesteld zijn.”

op blz. 66 schrijft Kraal in het hoofdstuk Het Driebergsche Bosch:

“We zullen thans door de Boschstraat gaan, de naam duidt alreeds aan dat dit de weg naar het bosch is. Zooals we in ons vorig hoofdstuk reeds zagen, loopt deze straat van af het Postkantoor (waar nu nog het gemeentekantoor staat, HJD) naar den Arnh. Bovenweg bij Cassetta, het theehuis. Rechts voor ons aan den Bovenweg ligt de lieve Villa Kottmann, een ideaal-buitenplaats, zich spiegelend in het lachende helder vlietende beekje, dat zich door het prachtig aangelegde plantsoen kronkelt. Achter op het plaatsje ziet ge een fors opgeworpen heuvel met Zwitsersch weesje (Dat moet de nog bestaande ijskelder zijn aan de Melvill van Carnbeelaan; de betekenis van Zwitsersch weesje heb ik nog niet achterhaald, HJD). Alles tezamen maakt het plekje tot een lusthof. De weelderige plantengroei  en het zacht-groene grastapijt bewijzen dat er in korten tijd wel vruchtbare grond te maken is van wit boschzand. Op dit buiten woont de heer Kottmann, die zich als vertegenwoordiger van den heer Baron van Tuyll van Serooskerke Donderdagsochtends voor het publiek beschikbaar stelt om welwillend toegangsbewijzen voor boschbewandeling uit te reiken, welke bewijzen dan voor het geheele seizoen geldig zijn.

Links zien we het bekende en aantrekkelijk gelegen pension “Villa Suzanna”. (dat is die van de foto, Pension van Wijk, HJD)

Tusschen beide villa’s leidt de weg naar het bosch. We gaan door het witte hekje, na de bepalingen die op het groote bord staan, goed nagelezen te hebben.”

Het pension is na de oorlog nog gebruikt voor huisvesting van mensen uit Nederlands-Indië. Na de afbraak van beide villa’s is op die vrijgekomen ruimte het van Hardenbroekplein en de aanpalende bebouwing van de Arnhemsebovenweg aangelegd, begin jaren ’70.