Introductie Mw Leinweberlaan Driebergen

  intro  kaart  foto’s  ansichten  luchtfoto  woningmarkt

Op 19 november 1931 verleende de gemeenteraad aan A. van Dam c.s. vergunning tot het aanleggen van een weg “verbindende de Hoofdstraat met de Horstlaan”. Bij nader inzien nam de gemeente alsnog zélf de aanleg ter hand. En stelde vervolgens als naam vast Berkenlaan, i.v.m. de aldaar aan te brengen beplanting. Maar al op 25 juni 1932 kreeg deze laan de naam Mevrouw Leinweberlaan.
Mw Leinweber (Carolina Loman van zichzelf) was toen nog maar amper een jaar geleden overleden, en de herinnering aan haar lag nog vers in het geheugen. Ze woonde met haar echtgenoot op villa Caroline, aan de Hoofdstraat op Rijsenburg, tegenover Beukenstein. De heer Leinweber was directeur van de N.V. Veenendaalse Sajet- en Vijfschachtfabriek v/h Wed. D.S. van Schuppen; mevrouw Leinweber maakte zich nuttig binnen de Driebergs-Rijsenburgse dorpsgemeenschap. Zo was ze de belangrijkste oprichtster van de plaatselijke meisjesvakschool aan de Diederichslaan 15 (1925); het schoolgebouw staat er nog, en in de zijgevel zit haar ‘eerste steen’. Toen de huishoudschool later een nieuw gebouw betrok aan de Vijverlaan werd dat dan ook de Mevrouw Leinweber-school. Caroline Leinweber scheen ook liefhebberijen te hebben in de pluimveefokkerij, op de tentoonstellingen in o.a. Utile Dulci, nu museum ’t Schilderhuis, viel ze met haar kippen vaak in de prijzen.. Maar dat zal wel meer het werk zijn geweest van het ‘eigen boertje’ dat Leinweber zich permitteerde en dat ervoor zorgde dat huize Caroline van voldoende melk en vlees uit eigen bedrijf werd voorzien. Iemand wiens vader vroeger tuinbaas bij de Leinwebers is geweest, beschrijft mevrouw als een lieve aardige vrouw die graag anderen terzijde stond. Voor diverse plaatselijke verenigingen was ze een ‘stille kracht’, die nog wel eens financieel kon en wilde bijspringen. Ze deed veel stilletjes, bij heel wat huizen waar ze van krapte wist, werd tegen kerstmis namens een onbekende een mand met welkome inhoud bezorgd…
Overigens heeft meneer Leinweber ook een straat gekregen, in Veenendaal, omdat hij daar zo lang (een jaar of dertig) directeur is geweest van wat later de ‘Scheepjeswol’ is gaan heten.

Overgenomen uit ‘Heg en Steg’ van Dick Steenwijk
Uitgeverij Stichting Kleine Geschiedenis van de Heuvelrug, 2000
isbn 90-6720-236-3